INLOGGEN
«»

Het vege lijf

 nog strek ik
 mijn armen
 bezwerend uit over de zee

 spreek de
 bulderende golven toe
 tot zij langzaam terugkrabbelen

 het is geen overwinning
 met ongekende kracht
 komen zij terug

 overspoelen de
 opgeworpen wal van zand
 mijn woorden gaan verloren

 vervliegen in de wind
 die aantrekt tot een storm
 ruggenspraak onmogelijk maakt

 ik wil confronteren
 de natuur een lesje leren
 in samenspraak

 maar die hoogmoedigheid
 raak ik snel kwijt
 red ter nauwe nood het vege lijf

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

03/01/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het vege lijf’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.