Het vege lijf
nog strek ik
mijn armen
bezwerend uit over de zee
spreek de
bulderende golven toe
tot zij langzaam terugkrabbelen
het is geen overwinning
met ongekende kracht
komen zij terug
overspoelen de
opgeworpen wal van zand
mijn woorden gaan verloren
vervliegen in de wind
die aantrekt tot een storm
ruggenspraak onmogelijk maakt
ik wil confronteren
de natuur een lesje leren
in samenspraak
maar die hoogmoedigheid
raak ik snel kwijt
red ter nauwe nood het vege lijf
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
03/01/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het vege lijf’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.