Schaduwdieren

Paul Duyvesteyn

In de omhelzing van schemeravondwarmte,
door dorstige aarde opgezogen,
kruipen gepantserde vierpotigen rond,
met een einddoel dat ongrijpbaar blijft

Ze zijn onzichtbaar onder het schaduwdak
van samengepakte, zwarte wolken
In grauwe nevel schuiven zij samen in een kring van stilte
Hun reis stopt waar de nacht zijn adem inhoudt,
en de schemering langzaam sterft