lucie

Moriarty

het was het einde van de zomer
en de natuur was terminaal.
ik zat vol zelfmedelijden en de

boomschudder deed zijn ding.
hij zei dag en een gezicht vol
rimpels drukte de miserie van

een mislukt leven uit. mijn
hond liep met een boog om
hem heen. ik rook alcohol.

nieuwe manieren om deze
donkere gevoelens uit te drijven
zijn absoluut nodig, bedacht ik.

lucie van der hulst groette me
vanuit haar graf zoals iedere
ochtend.

ze heeft voldoening gevonden
door in de zwarte wateren te
duiken.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-11-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Moriarty (Actief sinds: 17-12-2019)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘lucie’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.