lucie
het was het einde van de zomer
en de natuur was terminaal.
ik zat vol zelfmedelijden en de
boomschudder deed zijn ding.
hij zei dag en een gezicht vol
rimpels drukte de miserie van
een mislukt leven uit. mijn
hond liep met een boog om
hem heen. ik rook alcohol.
nieuwe manieren om deze
donkere gevoelens uit te drijven
zijn absoluut nodig, bedacht ik.
lucie van der hulst groette me
vanuit haar graf zoals iedere
ochtend.
ze heeft voldoening gevonden
door in de zwarte wateren te
duiken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-11-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Moriarty (Actief sinds: 17-12-2019)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘lucie’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.