«»
naar het onbekende
verleden deed pijn.
de horror van dit
volwassen leven
groeide met de dag;
leven werd een
eenzame verbanning.
ons niet zijn van
niets naar niets,
omringd door
eenzaamheid.
de ongeduldige honger
naar voldane verlangens
en liefde vermengd
met massa’s wanhoop.
ik bestond tot jou;
uw beest werd het
mijne; samen tijd
verslindend.
de zon scheen,
zonder keuze,
op niks nieuw.
tempus
de constante hunkeringnaar het onbekende
verleden deed pijn.
de horror van dit
volwassen leven
groeide met de dag;
leven werd een
eenzame verbanning.
ons niet zijn van
niets naar niets,
omringd door
eenzaamheid.
de ongeduldige honger
naar voldane verlangens
en liefde vermengd
met massa’s wanhoop.
ik bestond tot jou;
uw beest werd het
mijne; samen tijd
verslindend.
de zon scheen,
zonder keuze,
op niks nieuw.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-09-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
MoriartyActief sinds: 17-12-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘tempus’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Mystieke gedichten
Nieuwste gedichten
- Koorzang
- VIJF MARIALEGENDEN V
- VIJF MARIALEGENDEN IV
- VIJF MARIALEGENDEN III
- VIJF MARIALEGENDEN II
- VIJF MARIALEGENDEN I