Verre luchten

wil melker


verre luchten


ik lachte
betrapte mij
er op dat ik de
verre luchten
dichterbij wenste

alsof god in
het diepst van
zijn gedachten
mij zijn handen
ooit zou schenken

toch voelde ik
het bestaan dicht
om mij heen ik was
niet alleen in de mij
toegenegen straling

nooit is er het
begrip om weer
met dieren samen te
kunnen praten of van
vogels vliegen te leren

met bomen te
converseren en uit
hun overleveringen
de belangrijkste
levenslessen te leren


wil melker
22/06/2021
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 22-06-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verre luchten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.