visioen

Moriarty

hij gaf haar een leven van zijn tijd
want de oneindigheid was volzet.
ketters, weigerend zich voort te
planten, zelfs niet na de roze wolk
van therapie.

steeds wachtend op vrede raakten
ze elkaar nooit aan. er was  geen
oplossing voor hun onvrede met
de wereld. zijn waren metafysisch
verbannen.

hun evolutionaire nakomelingen:
uitingen van hun onnatuur, gedrochten
die hun gelijken niet kennen;
op foto's zoeken ze altijd eerst naar
zichzelf.

ze staren in de donkere leegte en
masturberen uit verveling.

ontelbaren pijlen gedrenkt in bloed komen op hen af.