INLOGGEN
«»

Gevleugelde taal


Mijn woorden kunnen vliegen,
want ik geef ze vleugels.
Het mag misschien bedrog lijken,
maar mijn woorden weten van geen wijken.

Ze vliegen door de ruimte,
over de heuvels van onbegrip.
En de dalen vol van geprevel.
Mijn woorden gaan op zoek.

Ze zoeken een goede verstaander,
iemand wiens hart een duiventil is.
En waar ze neer kunnen strijken,
om te worden ontvangen.

Zodat ook zij hun woorden,
op de wereld zullen loslaten.
T is geen tijd van praten,
maar een tijd van gevleugelde taal.

Dus vlieg, vlieg door de ruimte,
en zoek de goede verstaander.
Dan komen wij samen los,
als waren wij een albatros!

B.R. ‘15

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-07-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

B.R.
Actief sinds: 12-07-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gevleugelde taal’ van B.R. zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.