jack

Moriarty

een vrouw in een straat, het maanlicht op haar gelaat.
de moordenaar kijkt vanuit de schaduw toe, zijn kans
afwachtend.

ettelijke jaren is het nu al geleden, het zal onopgelost
blijven. de stervenden zijn de goden al gaan groeten
in het pandemonium.

de stank van menselijke zonde is allom aanwezig. het
ruikt naar vrouwelijke organen en naar de overwinning
van nihilisme.

sociaal verval is nu niet meer te stoppen. de moordenaar
komt uit het duister en lacht zijn doorrookte tanden bloot.
hij vult leegte.