licht

Moriarty

er was uitzichtloosheid in die dagen.
ellende bedekt met allerlei onzin om
niet te voelen.

die avond bood een sprankel verlichting,
zomaar, plots, uit het niets. onverwacht
licht, geelgroen.

de donkere nachtmerrie werd heel even
een slechte avonddroom. lentegeuren en
aarbeien met suiker.

het kwam zoals de vloed, traag maar
zeker. een vluchtige verliefdheid en
dat buikgevoel.

een opflakkering getriggerd door een trage
zonsondergang en de spontane schoonheid
van adele haenel.

die nacht kwamen er tranen.