INLOGGEN
«»

sessie

je zei me dat ik al door mocht lopen.
je ging even koffie halen. onze ogen

keken in elkaars leegte. ik dacht aan kant
en zijn stelling dat een ziel niet bestaat.

je stak een lok haar achter je oor en ik
probeerde niet naar je borsten te kijken.

hoe het met mijn onrust ging. of ik nog
gedacht had aan de verleden week ter

sprake gekomen innerlijke woede en hoe
die de persoon van nu constant vorm geeft.

ik zei je eerlijk dat ik niet meer wist wat ik bij
jou te zoeken had. je bleef rustig en begon

over verdedigingsmechanismen en ontlopen
van verantwoordelijkheden. je had gelijk.

ik keek door het raam en er was geen mens
te zien op straat omwille van de pandemie.

de lentezon scheen flauwtjes en ik dacht aan
die gigantische asteroïde die onderweg is naar

ons.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-03-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Moriarty
Actief sinds: 17-12-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘sessie’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.