mensheid
mensen, ze bestaan niet. creaties zijn het,
creaties van conceptueel denken, vol van
wansmaak, kwaadheid, geilheid en lust.
duistere goden lachen met de mensheid,
de onnatuurlijkste soort dat nooit hemel
noch hel zal bereiken: enkel vagevuren vol
lijden zijn toegankelijk. arme mensen: voor
eeuwig verstoot uit het paradijs, enkel de
soort dienend, het individu uitkotsend: ook
de tweede komst zal geen soelaas brengen.
hoop is verdringen van de slechtheid in ons,
en beloftes op een andere wereld waar alles
beter zal zijn. in gore rendez-vous hotels wrijft
huid op huid, tongzoenen met sigarettensmaak
en soppende geslachtsdelen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Moriarty (Actief sinds: 17-12-2019)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mensheid’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.