mensheid

Moriarty

mensen, ze bestaan niet. creaties zijn het,
creaties van conceptueel denken, vol van
wansmaak, kwaadheid, geilheid en lust.

duistere goden lachen met de mensheid,
de onnatuurlijkste soort dat nooit hemel
noch hel zal bereiken: enkel vagevuren vol

lijden zijn toegankelijk. arme mensen: voor
eeuwig verstoot uit het paradijs, enkel de
soort dienend, het individu uitkotsend: ook

de tweede komst zal geen soelaas brengen.
hoop is verdringen van de slechtheid in ons,
en beloftes op een andere wereld waar alles

beter zal zijn. in gore rendez-vous hotels wrijft
huid op huid, tongzoenen met sigarettensmaak
en soppende geslachtsdelen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 08-03-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Moriarty (Actief sinds: 17-12-2019)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘mensheid’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.