INLOGGEN
«»

dood

dood ligt aan de onderkant van een berg.
een zwarte, gapende en liefdevolle leegte.
geduldig wachtend op ieder die de berg
des levens verlaat.

in kinderjaren blijven haar tentakels onopgemerkt.
gretig volgen we des weg des levens naarmate
we de berg beklimmen: projecties van geluk
verleiden ons.

nooit waargemaakte beloftes, arificieel
walhalla, een aanspannen van de touwen
der samenleving: wij lopen in het gareel,
het hoofd buigend.

hedonisme is ons hoogste goed: dit
misselijk makend streven naar zintuiglijke
verzadiging, nooit blijvende voldoening in
een platvloerse werkeklijkheid.

halfweg merken we de duistere leegte.
we klimmen niet meer, want de top is bereikt,
we laten los en naderen sneller en sneller
de uitnodigende donkerte.

steeds groter wordend schept zij de
voorwaarden voor rijkvolle laatste jaren:
een innerlijk besef van een onontkoombaar
einde.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 22-01-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Moriarty
Actief sinds: 17-12-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dood’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.