INLOGGEN
«»

vergane liefde

hoe zag jij mij? Ik weet
wel dat het een beeld
was maar toch, wat waren
je hersenspinsels over mij?

langs je lichaams-
openingen drong ik
binnen, rook ik je,
proefde ik je, voelde ik je.

samen het poppenspel
aanschouwend, zonder oordeel.
wij waren de enige realiteit,
tijdloos samen in ieder moment.

geen nood aan bestaansredenen,
ademen was feilloos, zuiver, eerlijk.
en de enige waarheid was het bloed
dat door onze aderen stroomde.

onze toekomst werd een duister
heengaan van jou: de klap was
verschrikkelijk en een dood vol
valkuilen erupteerde.

je bent altijd hier, overal.
een nephilim, krijsend in mijn
hart.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-01-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Moriarty
Actief sinds: 17-12-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vergane liefde’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.