lichaam

Moriarty

een stad, bedolven onder de laatste straal zon,
lange duisternis wenkt voor haar, ze kreunt
onder haar eigen gewicht - de heuvels herbergen

liters verdriet en kruistochten van geweld.
abstracties zetten aan tot sodomie - godsdiensten
tot mentaal copuleren.

mijn ziel is gevoelig, het verlangen hevig naar
de onbenoembare zin - deze stad, mijn on-thuis,
mijn armageddon.