Relatiebreuk
een uitgedoofd verlangen,
de tijd gestript van jouw objecten.
sexuele constipatie in een relationele gevangenis.
streel me zacht jij onzichtbaar wezen,
toon jezelf. waar is onze symbiose
heen?
(via negativa doorheen
arcadia).
ooit, na de zondvloed,
als overleven noodzakelijk
zal worden, kom ik je opzoeken.
je zal me voelen naderen, angstig,
onzeker, tastend naar een lang vergeten
geilheid.
tijdens de achtste statie zal ik je
troosten, onze lichaamstaal zal
boeken vullen.
oude wonden zullen opengereten
worden door onze vlijmscherpe
verwijten die
zullen uitmonden in herinneringen
van donkerrood gutsend
bloed.
“o lieveling, strooi het zout maar”.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-12-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Moriarty (Actief sinds: 17-12-2019)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Relatiebreuk’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.