Postnataal
het lijkt wel alsof ze de extra bijgekomen kilo’s niet meer kwijt
kan spelen,
nog steeds dezelfde mollige figuur als in de laatste maanden
van haar
zwangerschap.
borsten, billen benen schreeuwen
baby.
haar haar hangt in vettige slierten:
postnatale
depressie.
een vluchtige blik, ik kijk weg.
verlepte schoonheid, desinteresse in zelf.
nieuw leven eist op.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-12-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Moriarty (Actief sinds: 17-12-2019)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Postnataal’ van Moriarty zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.