verlost

Geert Messelis

ik mis het gefluister
van het uitgestrekte
nachtelijke bos
al was ik in het duister
tijd loste op
de zachte wind
waaide verloren
door de bomen
donkere pylonen
bedekt met mos
een toendra op de schors
luister mee naar het gefluister
en laat de tijd nu los
het woud is niet te vatten
als je het wil bevatten
een overgave aan het dwalen
en meng je levensadem
met de adem van het bos
je zijn lost op
op onbetreden paden
je beeft en leeft
onzegbaarheid vindt nooit de woorden
hier spreek je heel alleen
tot.......
in deze zachte eindeloze nacht