INLOGGEN
«»

Kraaien

KRAAIEN

De kraaien navigeren en scheren over het flatgebouw waarin wij leven en dromen

Ze cirkelen en schreeuwen ongedurig dat stelletje onruststokers

Ze zoeken een veilige plaats om te slapen nu het donker wordt

Ze vliegen met honderden tegelijk maar ze bewegen gezamenlijk alsof ze één entiteit zijn

Een onheilspellend spektakel om te aanschouwen

Alsof de kraaienbroeders donkere voorbodes zijn van iets nog dreigenders dat na hen komt

Zie ze opgaan in hun duistere ritueel dat zich dagelijks herhaalt en zich aan ons tentoonspreidt

Ze zijn als een grote grauwe deken die van bovenaf onvermijdelijk over ons en over onze levens valt

De zwarte vogels kondigen de nacht aan

Straks is alles weer stil

Als ze allemaal samen zijn geland en ze eindelijk slapen gaan

Wij zitten in ons verlichte appartement en we ademen opgelucht

We kijken vanuit ons raam op de zevende etage naar het nachtlandschap dat zich nu volledig heeft geopenbaard

We turen in deze machtige duisternis en we drinken onze hete koffie

Deze dag is weliswaar gestorven maar wij leven nog steeds

Wij plukken de nacht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-08-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kraaien ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.