Hooglied

Dormantique

In het begin is er muziek
Rode hoofdpijn sijpelt van spleten
Naar de spelonken die trilling vermogen
Muziek te spelen

Het ruist van grotten naar vlaktes
Waar goden vragen te sterven
Het einde gebaren

Langs de doodse passage
Zullen druppels neervallen
Uit bouwkranen

Waar de grond was verspleten
Zal het kilte gaan regen’n
En modder zal druipen
Kleien de goden, te baren, te spelen

De mens zal komen
Te Bliksemen, tempels te bouwen
Muziek met een wiel te weven
Hun boetekleed opvouwen
Hoofdpijn te hebben. Te sterven