Volle maan
Vól zie ik haar aan de hemel staan, die immens
grote bol, de maan
Om haar heen een zachte glans Ik ontwaar
vreemde silhouetten van mij onbekende figuren,
althans.
Tamelijk weinig is dit natuurverschijnsel zo
helder te zien Ik observeer scherp, vooralsnog
is het weer uit beeld en voorlopig niet meer
dáár, misschien?
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Volle maan’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.