Vreemd huis

Vincent Oostrijck

Vreemd huis

Dit is een vreemd huis
De muren komen op je af
Het huis ademt en kreunt
Het zucht onder het juk
Van de eerste herfststormen
Er hangt een geur van het verleden
Maar de tijd zelf
Verloopt hier niet lineair
De jongen uit het verleden
Voert gesprekken met de man
Die hij is in de toekomst
Hun verstandhouding is goed
Kamers hier veranderen voortdurend
Van vorm en van gevoel
Ze ademen in en uit
Als een levend organisme
Men drinkt hier kruidenthee
In de avond branden er kaarsen
Schaduwen bedreigen hen
Silhouetten dansen een wilde dans
Ze luisteren naar Leonard Cohen
Hij heeft het leven voorgoed verlaten
Maar is nog springlevend hier
In dit huis van alle tijden
En als dan de dageraad gloort
Aan het einde van weer een nacht
Hebben ze geleefd en genoten
Maar zullen ze ooit ontsnappen
Aan deze eindeloze vicieuze cirkel
Een zacht gefluister in het oor
De woorden komen helder door
Nooit, nooit, nooit