wijd
meegaan als riet
dat diep buigt voor de wind, de winter
de ijzers van de angst doorbreken
om ongeschonden
rond te kijken
ik neem mijn staf
de onbegrensde ruimte in
waar geen tijd bestaat
je strijkt de tijd
als een vlag
om verder door te gaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wijd’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.