Duizend koren
duizend koren
vanuit de verte
hoor ik jou al zingen
met de stem van
duizend koren en
ik zing mee met de
tranen die als ik jouw
muziek hoor als een brok
in mijn keel blijven steken
met een hoofd vol
emoties stromen zij
overvloedig en verstikken
mijn stem tot ik jou zie
en de puzzel van muziek
liefde en schoonheid de
hemelse variatie krijgt
waarvoor ik altijd bezwijk
waar wolken als
rekwisiet in blauw jongleren
orkestreren wind en
loof de donkergroene
tonen van de natuur
terwijl zon haar energie
als eeuwig warme melodie
zomaar te geef aanbiedt
wil melker
19/01/2021
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-01-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Duizend koren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.