INLOGGEN
«»

GALMEND SPEL

De zaalwachter van het operagebouw
wandelt oplettend langs rijen stoelen
vol mensen, die wellicht met elkaar kroelen
of stijf zitten, als bij zwijgende rouw.

Omgeven door zachte schemer, vaag paarsblauw,
vangt zijn oor luide zang. De wijzen spoelen
door hem heen, mogen branden, dan verkoelen,
soms pijnlijk toeslaan gelijk een leeuwenklauw.

De bedaagde man houdt op met werken,
vindt het leven van eigen blije lust:
rustig bestaan baart kleurrijke bloemperken.

Verzonken, weer opspringende toonkunst kust
het mijmerhoofd, wil herinnering sterken
aan voorbije klanken, voor altijd bewust.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-05-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GALMEND SPEL’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.