«»
wandelt oplettend langs rijen stoelen
vol mensen, die wellicht met elkaar kroelen
of stijf zitten, als bij zwijgende rouw.
Omgeven door zachte schemer, vaag paarsblauw,
vangt zijn oor luide zang. De wijzen spoelen
door hem heen, mogen branden, dan verkoelen,
soms pijnlijk toeslaan gelijk een leeuwenklauw.
De bedaagde man houdt op met werken,
vindt het leven van eigen blije lust:
rustig bestaan baart kleurrijke bloemperken.
Verzonken, weer opspringende toonkunst kust
het mijmerhoofd, wil herinnering sterken
aan voorbije klanken, voor altijd bewust.
GALMEND SPEL
De zaalwachter van het operagebouwwandelt oplettend langs rijen stoelen
vol mensen, die wellicht met elkaar kroelen
of stijf zitten, als bij zwijgende rouw.
Omgeven door zachte schemer, vaag paarsblauw,
vangt zijn oor luide zang. De wijzen spoelen
door hem heen, mogen branden, dan verkoelen,
soms pijnlijk toeslaan gelijk een leeuwenklauw.
De bedaagde man houdt op met werken,
vindt het leven van eigen blije lust:
rustig bestaan baart kleurrijke bloemperken.
Verzonken, weer opspringende toonkunst kust
het mijmerhoofd, wil herinnering sterken
aan voorbije klanken, voor altijd bewust.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GALMEND SPEL’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.