Fado saudade
Een fado meeslepend en zacht
als een heimwee naar een
voorbije nacht. Een zeurend
leven in gevoel; onbestemd
en zonder doel. De voortlevende
geest die de tekens van de
saudade leest.
Levensverdriet in heimwee
naar historie, dat nog bitter
mee neuriet met de muzikale
glorie van een fado na een
feest dat meeslepend is
als een bondgenoot van een
weemoedig geest.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-10-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Informatie bij het gedicht
Schrijver: Willem B. Tijssen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Fado saudade’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.