Levenloos

Elise

Waarom
zou de zomer vergeten zijn
van de stad en zijn kuren
wij leven gevoelloos
Tot in de tenen van dromen taal
waar voeten klem zitten in stenen

En wij ons niet kunnen verroeren
wij leven dat leven in de zee van
harteloosheid
in de open mond van judas penningen

In de droogte van rivieren
die te ver stromen
in het niemands land van tongen
die bewegen om ze weer tot
roerloosheid te dwingen
van echo kreten in de schemering




Elise©