deze Wereld
Als mijn ogen mij bedriegen,
en ik dingen zie die niet zijn.
Als mijn denken moeilijk wordt,
dat weten ,dat doet pijn.
Nu ik langzaam ouder word,
en zie hoe de wereld mij bedriegt,
en weet hoe het is geweest.
Leef ik nu in een wereld,
die alleen maar liegt.
Als zij, die eerlijk moeten zijn, dat niet zijn,
als hun motto is, alleen onze soort,
de rest dat is uitschot ,dat is afval.
Dan is deze wereld maar heel klein.
Als ik zie hoe de wereld wordt vernietigd,
door hebzucht, en de God van geld.
Geen gevoel en hulp voor hen die het behoeven,
met de wereld is het slecht gesteld .
Ik neem afscheid van een wereld die ik heb gekend,
die mij en iedereen veel heeft gegeven.
Nu is het een wereld, waarmee het erg is gesteld.
Velen zullen hier niet in willen leven.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-07-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jon Pekel (Actief sinds: 01-07-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘deze Wereld’ van Jon Pekel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.