HET PALEIS MENSDOM
Dat oude weidse gebouw
heeft
harde granietmuren
zuilen als stenen spieren
arduinen gewelven
welke de trotse zalen
schone kracht schenken
die met behagen zetelt
dankzij
broze wandtegeltjes
waarmee
het zwervende zonlicht
de grote ruimtes
en
de jonge verlegen
dan zelfverzekerde
wakkelgloed van fakkels
zijn woorden spreekt
meteen treffend
onvatbaar
eeuwig blijvend
of nooit gehoord?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘HET PALEIS MENSDOM’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.