«»
zijn vrolijke mensen
ze lachen vaak van oor tot oor
meer kan men toch niet wensen
ze lachen alleen of in koor
al hun tanden bloot
met een knipoog en een groet
en tillen zelfs hun hoed
ze lachen tegen elke passant
ja ze schateren van het lachen
ze giechelen ze gieren
ze slaan van leute op hun billen
ze dansen en zwieren
ze doen niets anders dan vieren
wat zou je anders willen
ze fonkelen ze zweven
ze houden van het leven
ze lachen zich krom
elke morgen elke dag wederom
hun lach galmt over veld en heide
ze dansen ze springen ze zijn zo blijde
een harde lach een lelijke lach
een zure lach op een slechte dag
ach soms wel een traan
als een lacher is heengegaan
zingen ze in koor...
Ja dat voelen wij
aan ons lachend hartje
en hebt ge gelachen en niks gehad
snij een stuk van het verkensgat
maar snij in uwe vinger niet.....
Anno 2016
Protest tegen de verzuring.
De inboorlingen van mijn dorpzijn vrolijke mensen
ze lachen vaak van oor tot oor
meer kan men toch niet wensen
ze lachen alleen of in koor
al hun tanden bloot
met een knipoog en een groet
en tillen zelfs hun hoed
ze lachen tegen elke passant
ja ze schateren van het lachen
ze giechelen ze gieren
ze slaan van leute op hun billen
ze dansen en zwieren
ze doen niets anders dan vieren
wat zou je anders willen
ze fonkelen ze zweven
ze houden van het leven
ze lachen zich krom
elke morgen elke dag wederom
hun lach galmt over veld en heide
ze dansen ze springen ze zijn zo blijde
een harde lach een lelijke lach
een zure lach op een slechte dag
ach soms wel een traan
als een lacher is heengegaan
zingen ze in koor...
Ja dat voelen wij
aan ons lachend hartje
en hebt ge gelachen en niks gehad
snij een stuk van het verkensgat
maar snij in uwe vinger niet.....
Anno 2016
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 03-10-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
William ElskensActief sinds: 21-08-2017Informatie bij het gedicht:
Vele Mensen zijn de dag van vandaag verzuurt, kijken nors en verwonderd al ge ze begroet op straat, de hardheid van het leven en de eenzaamheid zullen wel de schuldige zijn.. zelfs naast buren kennen vaak elkaar niet meer. . Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ Protest tegen de verzuring.’ van William Elskens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Moraal gedichten
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- ouderdom
- je zal het nooit... weten
- JE LIJF JE VIJAND
- Er is zoveel te koop in...
- Vriend
- Geef elkaar een stukje...