Protest tegen de verzuring.

William Elskens

De inboorlingen van mijn dorp
zijn vrolijke mensen
ze lachen vaak van oor tot oor
meer kan men toch niet wensen
ze lachen alleen of in koor
al hun tanden bloot
met een knipoog en een groet
en tillen zelfs hun hoed
ze lachen tegen elke passant
ja ze schateren van het lachen
ze giechelen ze gieren
ze slaan van leute op hun billen
ze dansen en zwieren
ze doen niets anders dan vieren
wat zou je anders willen
ze fonkelen ze zweven
ze houden van het leven
ze lachen zich krom
elke morgen elke dag wederom
hun lach galmt over veld en heide
ze dansen ze springen ze zijn zo blijde
een harde lach een lelijke lach
een zure lach op een slechte dag
ach soms wel een traan
als een lacher is heengegaan
zingen ze in koor...
Ja dat voelen wij
aan ons lachend hartje
en hebt ge gelachen en niks gehad
snij een stuk van het verkensgat
maar snij in uwe vinger niet.....

Anno 2016