INLOGGEN
«»

ouderdom

Daar zit zij dan 's morgens, gewassen en gekapt
want elke dag wordt zij weer helemaal opgelapt
dan in een leunstoel gezet vlak voor het venster
voorbijgangers groeten, bijna iedereen kent d'er
haar oude ogen staren vaak zonder iets te zien
zij peinst en ziet beelden van vroeger misschien
haar jeugd met vreugd en verdriet,omlijst in goud
gedachten aan wie zij verloor en soms nog rouwt
hard klinkt de stem van de zuster, U slaapt toch niet
wakker blijven hoor, het is altijd het zelfde lied
overdag is het verboden om even weg te dromen
alert moet ze zijn, haar kinderen kunnen komen
stilletjes verlangt zij al weken naar dat moment
maar weet ook,dat er naar haar niet wordt gerent
zij hebben geen tijd en maken zich geen zorgen
zij wordt goed verzorgd en is veilig opgeborgen
maar eerdaags als zij haar ogen sluit voorgoed
komen zij wenen aan haar graf,omdat het moet.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Mathilda van Bentum-Hofker
Actief sinds: 27-05-2015Informatie bij het gedicht:

nu ik zelf oud ben, maak ik de eenzaamheid wel eens mee als ik op bezoek ga bij kennissen die in een bejaarde huis vertoeven en ben blij dat we nog een eigen woning hebben en hushoudelijke hulp . Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ouderdom’ van Mathilda van Bentum-Hofker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.