Moederdag
Moeder verloren
in de nevelen
van zielenpijn
buiten vol schoonheid
omgeven door stralende
creaties
tussendoor sensaties
van uit elkaar gestorte
hoofdpijnen
levenslijnen
die bekrast
Mama… weldra
weer vervlogen
verhef ik de herinnering
zing je zachtjes toe
moe van alle genen
die wij mogen lenen
nee ik had geen moeder
die er was
ik pas ervoor
boos te zijn
-de pijn te groot
het leven zwaar-
zomaar wat kusjes
van vlinderkinderen
dit schenk ik jou
deze dag
het mag
nu
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lúthien Oronar (Actief sinds: 07-10-2014)
Informatie bij het gedicht
25-7-42 – 27-7-99
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Moederdag’ van Lúthien Oronar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.