mama

Verkruissen

Mama en ik, 2 handen op 1 buik te tellen.
Buiten was ik schuw, alleen bij mama was ik mezelf.
Als kleine meid zei ik tegen haar, ik heb zolang naar jou geurtje
gezocht. Mama was mijn alles, er was niemand zoals haar.
Weet dat ik je pijn heb gedaan. Ik zag je voor mij neus kapot gaan.
Van verdriet en dat deed me niets.
Ik zag niet de vernieling die ik thuis achterliet

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 05-07-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Verkruissen (Actief sinds: 08-05-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘mama’ van Verkruissen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.