Moederdaggevoel

Coby Poelman - Duisterwinkel

 Als ik naar huis gerend was
 de achterdeur nog open
 om te vertellen
 wat ik had gescoord,
 zij was er, de handen
 in elkaar slaand
 tot in de nacht
 had ze me overhoord

 de kale plek voor ’t aanrecht
 woog de zorgen
 die onder afwas
 werden doorgepraat
 was ze alleen
 dan zong ze psalmen
 gaf ze zich over aan
 haar Toeverlaat

 ik rook haar warmte
 als de tranen kwamen
 de grotemensenwereld me
 te machtig werd
 als pleisters niet alleen
 meer konden helpen
 ze leefde mee
 met elk facet

 inlevend las ze voor
 onder de lamp
 boven de
 etenstafel
 nog zie ik
 het door haar
 gesteven kleed
 en proef de smaak van wafels.

 als ze eens wist hoeveel ik
 van haar leerde
 kon ik nog éénmaal
 lezen haar gezicht
 vandaag zie ik
 haar leven
 door Zijn ogen
 in ‘t hoogste Licht.