Kristal in dwarrelwoord

wil melker

 je sneeuwde
 in het afscheid nemen
 vlokte kristal
 in dwarrelwoord

 stapelde in
 wit bedekken
 wat onze oren iets
 te vaak hadden gehoord

 in vlagen vervaagden
 je stappen naar de trein
 de sporen dubbelden
 omdat ik bij jou wilde zijn

 de laatste kus
 smolt op je lippen
 jij vertrok en ik bleef buiten
 zwaaide naar besneeuwde ruiten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Kristal in dwarrelwoord’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.