Een lieve en zachte man

Vincent Oostrijck

Een lieve en zachte man

Het was zo'n lieve en zachte man
Niemand die begrijpt waarom hij deed
Wat hij heeft gedaan

Hij deed alles voor zijn vrouw en kinderen
Hij werkte zestig uur per week
Op een saai kantoor
Zodat ze vier keer per jaar op vakantie konden gaan
En in een kast van een huis konden wonen
Ze baadden in luxe

Tijdens zijn lunchpauzes
Haalde hij de kinderen van school
En verzorgde hun middageten
Waarna hij zich weer naar kantoor haastte

Als hij 's avonds thuiskwam
Ging hij eerst nog boodschappen doen
Daarna kookte hij voor het hele gezin
Een heerlijke warme maaltijd

Vervolgens deed hij de afwas van de hele dag
En het huis moest ook nog worden gepoetst

In de weekenden was hij hun privechauffeur
En reed hij alle gezinsleden rond
Naar en van hun sociale activiteiten

En hij verwachtte niet eens een compliment
Of een lief woord terug

En hij kreeg niet eens een compliment
Of een lief woord terug

En hij kreeg nooit eens een compliment
Of een lief woord terug

Hij was hun steun en toeverlaat
Op hem konden ze bouwen

En al kreeg hij nooit het respect of de waardering
Voor alles wat hij deed voor hen
Hij deed het graag en met liefde

Als zijn vrouw een scharrel mee naar huis nam
Sliep hij altijd vrijwillig in de logeerkamer
En in de ochtend bracht hij de tortelduifjes
Ontbijt op bed

Op een gewone woensdagmorgen in maart
Verzoop hij zijn echtgenote in het toilet
De kinderen vonden haar
Met haar hoofd nog in de toiletpot

De politie stond voor een raadsel
Hoe kwam zo'n fatsoenlijke man
Tot zo'n gruweldaad ?

Tot op de dag van vandaag
Heeft hij geen verklaring gegeven

Hij zit in een kamer van het psychiatrisch ziekenhuis
Met een permanente grijns op de lippen
Die loopt van oor tot oor

Uit zijn ogen stromen tranen
Niemand die echt weet
Of het tranen zijn van verdriet
Of tranen van geluk