Stil asfalt
De wegen gaan
In stilte mag je er staan
Geen geruis
De wind draagt een bloempluis
Het zwarte asfalt
Stil en verlaten
Waar natuur het afkalft
Je vindt er gaten
Natuur neemt het over
In rituelen van groei en bloei
Het razen is er voorbij
Natuur weer gedijt
De noodzaak was er niet meer
Natuurlijk verkeer
Een slang ligt er te zonnen
Een sprinkhaan maakt er z’n sprongen
De tijd van racen voorbij
Het landschap kende de averij
Rust is er teruggekeerd
De weg waarvan men leert
Roel van Ekeris©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-06-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Roel van Ekeris (Actief sinds: 02-02-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stil asfalt’ van Roel van Ekeris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.