INLOGGEN
«»

toekomst die wij bieden moeten

als ik de gesprekken luister
over de toestand in de wereld
van ons klimaat en het milieu
vraag ik mij stil stiekem af
wat ons eerder dood doet gaan
ons lichaam dat ten einde is
of uitgeput de aardse bronnen
fervent tel ik daarom mee
de egeltjes en de hommels
de roodborstjes ook en vinken
met vurig vlammend de hoop
op een comeback van de natuur
zodat een groen park of bos
zoals gras weer vanzelf spreekt
waarin de bladeren niet grinniken
maar ritselen boven liefde en geluk
als terugkerende vlinders in de buik
onze drift tot nageslacht bevruchten
met toekomst die wij bieden moeten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-02-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte
Actief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:

Klimaatgedachte | 14 februari 2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘toekomst die wij bieden moeten’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.