«»
alweer aan de beurt...
Vies, zwart neergeslagen vuil wordt door mij
meer dan betreurd.
Zijn vliegtuigafvalstoffen soms weer eens in
beeld? Na een nogal straffe wind heb ík mij
zeker niet verveeld!
Je ademt die troep ook nog eens in
In overmatig soppen heb ik zeker geen zin
Tsja, wie ben ik in mijn eentje? Is je
verenigen de sleutel tot enige verbetering?
Ach, de werkgelegenheid, zo wordt het
verkocht en goed verdiend Dat wéét ik al járen
Mooi sta je altijd nog op de tocht.
Dakoyria, 2018.
Vuile lucht
Mijn nog onlangs schoongemaakte tuinset isalweer aan de beurt...
Vies, zwart neergeslagen vuil wordt door mij
meer dan betreurd.
Zijn vliegtuigafvalstoffen soms weer eens in
beeld? Na een nogal straffe wind heb ík mij
zeker niet verveeld!
Je ademt die troep ook nog eens in
In overmatig soppen heb ik zeker geen zin
Tsja, wie ben ik in mijn eentje? Is je
verenigen de sleutel tot enige verbetering?
Ach, de werkgelegenheid, zo wordt het
verkocht en goed verdiend Dat wéét ik al járen
Mooi sta je altijd nog op de tocht.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-06-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vuile lucht’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.