INLOGGEN
«»

Noodkreet van de wereld

De roep van de wereld gaat
over de hele wereld uit.
Tot de laatste snik toe is
de wereld bewogen, want door
de mensheid ging zij slechts
achteruit.

Niets kon haar ooit verstoren,
want voor de mensheid heeft zij
alle hemels bestormd. Nergens
vindt men op haar nog de sporen,
die uit haar oorsprong werden
gevormd.

De roep van de wereld maakt
de mensheid niet veel uit.
Nooit zal zij compassie krijgen
met iets van het menselijk mededogen.
En wat zij krijgt heeft haar einde ingeluid.

Niets kon haar ooit verstoren.
Van de mensheid werd zij noch
te koud, noch te warm. Nimmer heeft
zij de mensen op een nullijn bevroren.
van wat zij gaf werden zij eerder rijk dan arm.

De roep van de wereld is een noodkreet
tot besluit: 'lieve mensen zonder uw mededogen;
en door de uitstoot van uw te warme leefvermogen,
blaast u alle levensbronnen in mij uit'.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-03-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:

Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Noodkreet van de wereld’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.