CO2
Ik zat onlangs in Frankrijk
gehurkt op de wc
terwijl ik onbekommerd
een grote boodschap dee.
Ik vreesde wel een beetje:
wordt nu mijn broek niet nat,
en: valt mijn boodschap straks wellicht
niet náást het zwarte gat?
Toen overviel mij plotseling
onthutsend het idee:
in lucht die oplucht zit helaas
methaan en co2!!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marnix (Actief sinds: 26-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘CO2’ van Marnix zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.