«»
en te kaal, en die man
zit zo onhandig
naar mij te kijken
Hij heeft blijkbaar niets
te doen en kijkt verkrampt
langs mij heen, loensend
naar mijn borsten
Ook zijn tweede sigaret
kalmeert hem niet
zijn duim staat strak
van begeerte
Ik kan nergens heen
er zijn geen winkels in deze wijk
om in te ontsnappen
als hij me achterna komt
Moet ik dan maar
vriendelijk als het zonlicht
even naar hem knikken
en een praatje maken?
Snackbar
Het is hier te hoogen te kaal, en die man
zit zo onhandig
naar mij te kijken
Hij heeft blijkbaar niets
te doen en kijkt verkrampt
langs mij heen, loensend
naar mijn borsten
Ook zijn tweede sigaret
kalmeert hem niet
zijn duim staat strak
van begeerte
Ik kan nergens heen
er zijn geen winkels in deze wijk
om in te ontsnappen
als hij me achterna komt
Moet ik dan maar
vriendelijk als het zonlicht
even naar hem knikken
en een praatje maken?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-10-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
"Sunlight in a Cafetaria" ("Zonlicht in een snackbar", 1958, Edward Hopper) --- Bundel "NachtWacht" Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Snackbar’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.