Escortlady

Ron Dietvorst

Ze droeg een vanillekleurige satijnen strapless
japon met ter hoogte van haar balkon amethisten broches
ze zat op een canapé met kleine slokjes
te snoepen van haar schuimwijn met kleine genietinkjes
haar klant zat te frunniken aan het slotje van haar kleed
maar kon de werking van de sluiting niet doorgronden, wat een leed
met een ondoorgrondelijke blik achterom
zag ze zijn verhitte gezicht
terwijl zijn onhandige vingers nog niet
voor het werk waren gezwicht
ze zuchtte, stond op, en liet zich
in één beweging uit de jurk glijden
zonder hem nog langer te laten lijden
zijn adem stokte, zijn gezicht was hoogrood
hij bevond zich in een staat van hevige erotische nood
"voor we eraan beginnen", zei de escortlady zakelijk,
"zou ik eerst willen afrekenen, want achteraf komt
er zelden iets van die dingen."
"Maar ik heb alleen maar een bankkaart"
zei de geilaard
"Welnu in dat geval doen wij geen zaken"
zei ze met opeengeklemde kaken
ze pakte haar rokken en zei hem afscheid
en liet hem alleen met zijn gezwollen mannelijkheid.