INLOGGEN
«»

lone woolf

hij is gestoord
houdt spiegels voor gezichten
die zoeken naar herkennen
hun kale reis
voert hen langs dode plekken
waar zelfs het onkruid niet meer bloeit
bloemen
zijn fonteinen
van bloed geworden
rode rozen in beschutte tuinen
die te pronken hangen
ik heb ze nageteld
zijn verdwenen
waar zijn alle rozen heen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-04-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘lone woolf’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.