«»
houdt spiegels voor gezichten
die zoeken naar herkennen
hun kale reis
voert hen langs dode plekken
waar zelfs het onkruid niet meer bloeit
bloemen
zijn fonteinen
van bloed geworden
rode rozen in beschutte tuinen
die te pronken hangen
ik heb ze nageteld
zijn verdwenen
waar zijn alle rozen heen
lone woolf
hij is gestoordhoudt spiegels voor gezichten
die zoeken naar herkennen
hun kale reis
voert hen langs dode plekken
waar zelfs het onkruid niet meer bloeit
bloemen
zijn fonteinen
van bloed geworden
rode rozen in beschutte tuinen
die te pronken hangen
ik heb ze nageteld
zijn verdwenen
waar zijn alle rozen heen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘lone woolf’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.