INLOGGEN
«»

Hartzeer

Diepe bossen luiden de stilte
Waar murmelende stenen uit een morsig beekje
Overstemd worden door glazen sneeuwklokjes
Een bleek zonnetje ritselt tussen het lover
Tot wind een hemel vederwolken laat uitrusten
En een gitaar “gently weeps”
Ik denk aan jou en ween zilte tranen
Dit kan toch zo niet eindigen
Maar die gedachte neemt als een natgeregende houtduif de vlucht
Zijn damast schaduw dekt een rimpelloos meer toe
Terwijl mijn adem bevriest
Uitdovende lava stolt in rimpels hartzeer
En de stoel waar eenzaamheid in huist kreunt een verloren lied
Mag ik je morgen soms weer lastig vallen met mijn verdriet?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-07-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

J.Diete
Actief sinds: 19-06-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hartzeer’ van J.Diete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.