MEISJE LUISTER EENS
Zeg meisje met je sprankelende ogen,
je blonde haren wapp'rend in de wind,
Zeg meisje sta me toe je wat te vragen,
waar ik nu zelf 't antwoord niet op vind.
Bestond vóór deze man hier aan je zij
een ander die je liefhad en je kuste?
Met wie je bouwde aan je luchtkasteel
en die jou in zijn armen uit liet rusten?
Zeg meisje en geloofde jij als ik
rotsvast wat hij je zacht vertelde
en wierp gevoelens af zonder bedenk
wanneer ze bang je kwelde?
Heb jij meisje doorstaan de felle pijn
die raast en tiert van buiten en van binnen
toen hij de vrijheid koos boven jouw hart,
wist jij toen meisje lief wat te beginnen?
Maar meisje jong en zo vol levensvreugd,
als jij dit ongeschonden kon verwerken,
dan moet jouw voorbeeld mij wellicht
in deze dagen sterken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
hortense quijs (Actief sinds: 13-04-2020)
Informatie bij het gedicht
Datum 1956
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘MEISJE LUISTER EENS’ van hortense quijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.